Zmiana czasu z zimowego na letni, jak co roku, nastąpi pod koniec marca. Dzięki przesunięciu wskazówek zegara o jedną godzinę do przodu później będzie robić się ciemno, ale też będziemy spać o godzinę krócej. Kiedy dokładnie nastąpi ta zmiana i jaki będzie miała wpływ na nasze samopoczucie? Wyjaśniamy.
W całej Unii Europejskiej do czasu zimowego wraca się w ostatnią niedzielę października, a na czas letni przechodzi się w ostatnią niedzielę marca. Mówi o tym obowiązująca bezterminowo dyrektywa UE ze stycznia 2001 r.: Począwszy od 2002 r. okres czasu letniego, kończy się w każdym państwie członkowskim o godz. 1.00 czasu uniwersalnego (GMT), w ostatnią niedzielę października.
W Polsce zmianę czasu reguluje rozporządzenie prezesa Rady Ministrów. Kolejne takie rozporządzenie rząd wydał na początku listopada 2016 r. Przedłuża ono stosowanie czasu letniego i zimowego do 2021 r.
W tym roku zmiana czasu z zimowego na letni nastąpi z soboty 27 marca na niedzielę 28 marca. Zegary przesuniemy o godzinę do przodu – z 2 na 3.
W ostatnich latach w całej Unii Europejskiej trwała dyskusja nad możliwością zniesienia zmiany czasu. W marcu 2019 roku Parlament Europejski opowiedział się za zniesieniem zmiany. Europosłowie chcieli, aby zmiana czasu w marcu 2021 roku była ostatnią zmianą w tych krajach UE, które wybiorą na stałe czas letni. Stanowisko PE stało się przedmiotem negocjacji z ministrami UE w tej sprawie. Unijne stolice (w tym Warszawa) nie podzieliły jednak stanowiska PE. Następnie projekt trafił do prac na poziomie grup roboczych.
Od marca 2020 r., kiedy to do naszego kraju dotarła pandemia koronawirura, ustała korespondencja informacyjna pomiędzy poszczególnymi krajami w zakresie zaniechania zmiany czasu. W 2021 roku zarówno w Polsce, jak i w pozostałych krajach UE, wszystkie działania praktycznie wstrzymano. W związku z tym zapowiadany termin na odstąpienie od zmian czasu w 2021 roku jest nierealny.
Zmiana czasu nie odpowiada Polakom
Konsultacje publiczne przeprowadzone przez Komisję Europejską wśród Europejczyków w 2018 roku wykazały, że 84 proc. respondentów opowiedziało się za zniesieniem zmian czasu. Zebrano w nich 4,6 mln odpowiedzi (największą liczbę w historii). Zwolennikami rezygnacji z dwukrotnej w ciągu roku zmiany czasu okazali się też Polacy. Z badania CBOS przeprowadzonego w marcu 2019 roku na zlecenie Ministerstwa Przedsiębiorczości i Technologii wynikało, że przeciwko temu dotychczas stosowanemu rozwiązaniu opowiada się ponad trzy czwarte ogółu badanych (78,3 proc.), podczas gdy za jego utrzymaniem optuje jedynie 14,2 proc. Przeważająca większość dorosłych Polaków, przy przejściu na jeden czas, preferowała czas letni środkowoeuropejski zwany czasem letnim. Za tym wyborem opowiada się ponad 74 proc. respondentów.
Zmiana czasu – jaki ma wpływ na nasze zdrowie i życie?
Z punktu widzenia zdrowia zmiana czasu zawsze przynosi straty – tłumaczył w marcu 2019 roku dr n. med. Michał Skalski z Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego.
Według Skalskiego, zaburzenia snu mogą nawet u dzieci wiązać się z otyłością, zaburzeniem funkcji poznawczych, wzrostem ciśnienia. Lekarze obserwują ponadto zwiększoną liczbę zawałów serca, gdy ludzie są zmuszani do rozpoczynania i kończenia aktywności w innych godzinach – niezgodnych z ich rytmem dobowym.
Badań dotyczących wpływu zmiany czasu na zużycie energii czy zdrowie i samopoczucie człowieka jest wiele. Badania zużycia energii elektrycznej w stanie Indiana (USA) wykazały, że po wprowadzeniu czasu letniego rachunki mieszkańców za prąd wzrosły. Z kolei badania prowadzone w Kalifornii dowodziły, że w tym stanie zmiana czasu nie powoduje zmian w zapotrzebowaniu na energię elektryczną. Japończycy wyliczyli, że stosowanie czasu letniego może zmniejszyć emisję dwutlenku węgla o 400 tys. ton i pomóc zaoszczędzić do 930 mln litrów paliwa. Ponadto przyczynia się do spadku liczby ulicznych kradzieży o 10 proc.
Zdaniem ekspertów, zmiana czasu najbardziej dotyka ludzi, którzy mają problemy ze snem lub mają zaburzony rytm okołodobowy. Co ciekawe, sama zmiana czasu nie jest zwykle główną przyczyną problemów zdrowotnych, ale rezygnacja z niej mogłaby oznaczać pozytywne konsekwencje. Podział na czas letni i zimowy to jeden z wielu czynników zewnętrznych wpływających na jakość ludzkiego życia.
Ustalenia dotyczące czasu letniego zostały wprowadzone przez państwa europejskie w ubiegłym wieku. Celem było oszczędzanie energii, w szczególności w czasie wojny i podczas kryzysu naftowego w latach 70. XX wieku. Od 1980 roku stopniowo przyjmowano przepisy znoszące rozbieżne harmonogramy krajowych zmian czasu.
Historia zmiany czasu
Wprowadzenie czasu letniego, tj. przesuwanie wskazówek zegarów o godzinę do przodu w okresie wiosenno-letnim, jako pierwszy proponował podobno Benjamin Franklin w XVIII wieku. Miało to pomóc lepiej dopasować czas aktywności człowieka do godzin, w których jest najwięcej światła słonecznego i przynieść oszczędności. Dlatego też czas letni określa się w języku angielskim jako czas oszczędzający światło dzienne. W Polsce zmiana czasu została wprowadzona w okresie międzywojennym, następnie w latach 1946-1949, 1957-1964, a od 1977 roku stosuje się ją nieprzerwanie.