Międzynarodowy Dzień Osób Niepełnosprawnych został ustanowiony w 1992 roku przez Zgromadzenie Ogólne Narodów Zjednoczonych na zakończenie Dekady Osób Niepełnosprawnych (1983 – 1992). Ustanawiając Międzynarodowy Dzień Osób Niepełnosprawnych ONZ chciała zwrócić uwagę na problemy tej grupy społecznej i podkreślić konieczność działań na rzecz integracji osób niepełnosprawnych z resztą społeczeństwa, wyrównywania szans i przeciwdziałania wykluczeniu społecznemu tych osób.
Niepełnosprawność jest jednym z ważniejszych problemów współczesnego świata. Według danych WHO ponad 650 mln osób na świecie jest niepełnosprawnych w następstwie psychicznych, fizycznych oraz sensorycznych niesprawności. Stanowi to około 10 proc. populacji. Natomiast w Polsce liczba osób niepełnosprawnych to prawie 5,5 mln. Najczęstszą przyczynę niepełnosprawności w Polsce stanowią schorzenia układu krążenia, narządów ruchu oraz schorzenia neurologiczne.
Każdy człowiek pragnie swobody i wolności, wszyscy potrzebujemy także akceptacji drugiego człowieka. Są jednak między nami osoby, które mimo ogromnego serca, wspaniałych pomysłów i osiągnięć w swoim życiu, na co dzień spotykają się z odrzuceniem, wyśmiewaniem, samotnością oraz utrudnieniami, które są dla nich dużą przeszkodą w codziennym funkcjonowaniu.
Celem corocznych obchodów Dnia Osób Niepełnosprawnych jest zwrócenie uwagi na prawa osób z niepełnosprawnościami, upowszechnianie idei tolerancji, otwartości i szacunku dla inności, a także ukazanie korzyści płynących z pełnej integracji osób niepełnosprawnych w życiu politycznym, społecznym, gospodarczym i kulturalnym.
