Zdzisław Owczarek urodził się 21 sierpnia 1937 r. w Łodzi.
Lata okupacji spędził w Brzezinach k. Łodzi. W latach 1945 do 1950 uczęszczał do Szkoły Podstawowej nr 76 w Łodzi. Od 1950 r. do 1954 r. uczył się w Technikum Mechanicznym Towarzystwa Salezjańskiego w Łodzi (specjalność – budowa obrabiarek). W latach 1955-1959 studiował na Politechnice Łódzkiej, gdzie na Wydziale Mechanicznym zdobył specjalność w zakresie budowy obrabiarek, skrawania, narzędzia.
Pracę rozpoczął w Zakładach Mechanicznych im. Strzelczyka w Łodzi 14 września 1954 r. i pracował do 5 września 1955 r. jako mistrz produkcji. Następnie od 3 września 1958 r. do 31 lipca 1961 r. w Technikum Chemicznym w Łodzi jako nauczyciel zawodu. Od 1 sierpnia 1961 r. do 31 sierpnia 1963 r. pracował jako nauczyciel zawodu w Technikum Mechanicznym w Łodzi. Od 1 września 1963 r. do 16 kwietnia 1972 r. pełnił funkcję Dyrektora Zespołu Szkół Zawodowych w Łodzi.
W międzyczasie studiował w latach 1964-1966 na Wieczorowej Szkole Inżynierskiej w Warszawie, uzyskując 24 maja 1966 r. tytuł inżyniera mechanika.
Od 17 kwietnia 1972 r. do 31 maja 1973 r. pracował w Elektrowni w Kozienicach na stanowisku Kierownika Oddziału Przygotowania Kadr i Szkolenia.
W 1972 r., kiedy zapadła decyzja o budowie Elektrowni w Połańcu, Zdzisław Owczarek jako dobry fachowiec w zakresie organizacji i zarządzania został oddelegowany do Połańca. Pracę w połanieckiej elektrowni rozpoczął 1 czerwca 1973 roku jako Kierownik Wydziału Przygotowania i Eksploatacji. 1 września 1973 r. rozpoczęła działalność Zasadnicza Szkoła Zawodowa przy Elektrowni, kierowanie szkoły powierzono inż. Owczarkowi.
W 1975 r. skończył Studium Podyplomowe na Politechnice Łódzkiej w zakresie “Cieplne Maszyny Przepływowe”.
W Elektrowni pracował przez 9 lat, sprawdził się w ekstremalnych warunkach pracy przy budowie, rozruchu i kształceniu kadry technicznej w Połańcu. Już na tym etapie został dostrzeżony jako dobry organizator i gospodarz przez mieszkańców Połańca.
15 lutego 1982 r. został powołany przez Wojewodę Tarnobrzeskiego na stanowisko Naczelnika Miasta i Gminy w Połańcu. Z objęciem funkcji gospodarza gminy przez inż. Owczarka mieszkańcy Połańca wiązali duże nadzieje na rozbudowę miasta. I słusznie, bo za jego kadencji Połaniec, jako miasto kwitnie w rozwoju. Oprócz środków, jakie pozyskiwał z Elektrowni, sporo pieniędzy uzyskał od władz wojewódzkich, a ponieważ miał opinię jednego z najlepszych Naczelników w województwie, zadanie to realizował znakomicie.
Już 10 lutego 1983 r. oddano do użytku zlewnię mleka w Połańcu. 1 kwietnia 1983 r. powołał do życia Przedsiębiorstwo Gospodarki Komunalnej i Mieszkaniowej, którego przedmiotem działalności było utrzymanie ładu, porządku i estetycznego wyglądu miasta, a także świadczenie usług komunalnych dla tut. ludności.
Priorytetem w gospodarce gminy było oddanie do użytku rurociągu ciepłowniczego dla miasta, który oddano do użytku w październiku 1983 r.
Następne jego wyzwanie to budowa budynku nowej siedziby Urzędu Miasta i Gminy, Domu Kultury i Biblioteki, w maju 1983 r. przekazano plac pod budowę tego obiektu.
W roku 1983 za budowę elektrowni w Połańcu i Kozienicach został odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi.
W międzyczasie w 1984 r. skończył Studium Podyplomowe na Uniwersytecie Jagiellońskim na Wydziale Administracji i Prawa w zakresie “Prawo administracyjne”.
Nie zapomina też o historii i tradycjach kościuszkowskich tego środowiska. 7 lipca 1983 r. powołał Komitet obchodów 190 rocznicy ogłoszenia Uniwersału Połanieckiego. W ciągu roku wspólnie z Komitetem Budowy Pomnika T. Kościuszki organizuje zbiórkę pieniędzy i już 13 -14 października 1984 r. na placu między ulicami Żapniowską i Bartosza Głowackiego odsłonięto pomnik. Uroczystości zostały zapoczątkowane otwarciem Galerii Kościuszkowskiej, która powstała dzięki jego zabiegom.
W tym okresie uporządkowana została ulica Mielecka prowadząca na Kopiec Kościuszki, a także dokonano modernizacji Kopca, który podniesiono o 3 m w górę.
W tym też roku 1 lipca 1984 r. Naczelnik Owczarek zreorganizował strukturę Urzędu wprowadzając system referatowy w celu usprawnienia funkcjonowania służb administracyjnych.
W 1985 r. z inicjatywy gospodarza gminy rozpoczęto, a w 1988 r. oddano do użytku most – kładkę na rz. Czarnej w Połańcu, która zastąpiła pięćdziesięcioletni, drewniany most. Oprócz funkcji użytkowej most ten stanowi element estetyki miasta.
W roku 1985 został oddany do użytku pawilon usługowy i pawilon handlowy WPHW, hotel B-600, 5 sklepów w budynku przy ul. Kołłątaja oraz żłobek dla 90 dzieci. Rozpoczęte zostały również inwestycje przy budowie wodociągu w Turku Małym, uporządkowano oświetlenie uliczne i zasilanie energetyczne we wszystkich sołectwach gminy. W roku 1986 oddany został do użytku budynek Urzędu Miasta i Gminy, budynek poczty z centralą automatyczną oraz dworzec PKS.
Dalsze efekty owocnej pracy i dobrego gospodarowania Naczelnika Owczarka to uzbrojenie w sieć energetyczną i wodociągową nowo powstających osiedli Północ i Południe – był to rok 1987.
W tym też roku rozpoczęto budowę nowych ujęć wody w Rybitwach, budowę wodociągu w Tursku Małym Kolonii, Zrębinie i Brzozowej.
Analizując osiągnięcia inż. Owczarka nie sposób pominąć inwestycji, które zapoczątkowano w 1988 r., a których celem było przyszłościowe zbrojenie terenów pod osiedle Południe i osiedle Północ II.
Poczynione zostały starania o przygotowanie dokumentacji nowego ujęcia i oczyszczalni ścieków.
Z powyższych wyliczeń wynika, że Miasto i Gmina Połaniec w okresie sprawowania władzy przez Naczelnika Owczarka rozwijały się równomiernie, co dawało gminie realizację ambitnych zamierzeń reaktywowania Połańca na mapie miast polskich.
Niewątpliwie Elektrownia w Połańcu i właściwe gospodarowanie miastem i gminą przez Naczelnika Owczarka przyczyniły się do renesansu Połańca i powstania nowoczesnego miasta.
Jak pisał na swojej stronie internetowej: “w sumie byłem połańczaninem od 1 czerwca 1973 roku do 31 maja 1995 roku. Te dwadzieścia dwa lata upoważniają mnie do dania świadectwa prawdzie historycznej, z okresu chyba najlepszego w dziejach Połańca. Z racji wykonywanych obowiązków byłem niejako po „obu stronach barykady”, dziewięć lat w elektrowni, od jej początków budowy i dziewięć lat w urzędzie połanieckim”.
W dniu 17 września 1994 roku, po 40 latach, 1 miesiącu i 17 dniach odszedł jak sam mówił “na zasłużoną, choć przedwczesną emeryturę”. Po przejściu na emeryturę i po powrocie z Połańca do rodzinnej Łodzi podjął działalność społeczną.
W dniu 17 października 1994 roku, po zdaniu egzaminu państwowego, uzyskał Świadectwo Uzdolnienia radiooperatora w służbie amatorskiej. Otrzymał znak krótkofalarski SQ7BQA.
W latach 1995-1996 był prezesem Oddziału Terenowego Polskiego Związku Krótkofalowców w Łodzi. Od roku 2000 r. był działaczem Spółdzielni Mieszkaniowej „Sympatyczna” w Łodzi. Był tam przewodniczącym Komisji Rewizyjnej, a w latach 2003 do 2008 pełnił funkcję przewodniczącego Rady Nadzorczej.
W dniu 24 marca 2004 r. uchwałą Nr XVII/121/04 Rady Miejskiej w Połańcu nadano Panu Zdzisławowi Owczarkowi zaszczytny tytuł Honorowego Obywatela Miasta i Gminy Połaniec. Przez wiele lat miasto Połaniec było jego “oczkiem w głowie” i pasją. Niezmiennie, od początków swojej obecności tam, jako jednego z pionierów tworzenia Elektrowni, potem będąc włodarzem miasta i jego dobrym duchem, żył problemami i radościami Połańca – nawet gdy już w nim nie mieszkał. Osoby, z którymi pracował i których znał, pozostały jego przyjaciółmi do końca. To sprawiło, że jego życie było pełne pasji i spełnienia – nie tylko zawodowego ale i też i poczucia, iż zrobił coś, co go przeżyje i będzie docenione … i taki był jego cel.
Inż. Owczarek zmarł 30 listopada 2020 r. w wieku 83 lat. Uroczystości pogrzebowe odbyły się 10 grudnia 2020 r. na Starym Cmentarzu przy ulicy Ogrodowej w Łodzi.
Bardzo dziękuję HUSARIA za piękny wpis o życiorysie mojego Ojca. Doceniam znajomość faktów i wspomnień … Połaniec był miejscem dla NIego bardzo ważnym…do ostatnich jego dni. Dziękuję.
Panie Sławomirze pozdrawiam serdecznie. Cieszę się bardzo, że obserwuje Pan naszą stronę.