Będąc na rynku w Połańcu, w centralnym jego punkcie mijamy budynek, w którym obecnie znajduje się punkt gastronomiczny. W latach 30. pełnił on zupełnie inną funkcję – był jedną z najnowocześniejszych remiz strażackich w powiecie sandomierskim.
To głównie dzięki zaangażowaniu pierwszego prezesa OSP, aptekarza Kazimierza Sachnowskiego, budynek ten mógł powstać. Przygotowania do budowy remizy rozpoczęły się w 1929 roku. Zorganizowano wiele spotkań, wieców, podczas których zbierano fundusze i materiały, oraz organizowano zbiórki uliczne i loterie. Cegłę paloną w ilości 5 tysięcy sztuk udało się pozyskać w darze od księcia Radziwiłła z Rytwian, a drewnianą więźbę dachową przekazał właściciel folwarku w Ruszczy, Stanisław Knothe. Cała budowa trwała aż 3 lata, a umowną datą zakończenia i oficjalnego otwarcia został właśnie 1931 rok.
27 września 1931 roku, remiza strażacka Ochotniczej Straży Pożarnej w Połańcu została uroczyście otwarta. W uroczystości wzięło udział wielu znamienitych gości i przedstawicieli władz. Od tamtej chwili funkcjonowała ona jako centralne miejsce, gdzie odbywały się wszelkiego rodzaju szkolenia, imprezy kulturalne, spotkania i akcje ratunkowe. Remiza stała się sercem i symbolem połanieckiej OSP.
Remiza strażacka w Połańcu była określana jako najnowocześniejsza w całym powiecie sandomierskim i stała się ośrodkiem życia społeczno-kulturalnego. Jednak jej istnienie nie obyło się bez kontrowersji. Otóż wymiar budynku został znacznie uszczuplony pod naciskiem miejscowej ludności żydowskiej, która nie zgadzała się na likwidację drewnianych budek handlowych tzw. jatek.
Dzisiejsze spojrzenie na ten budynek może wywoływać emocje i wspomnienia. Choć już nie pełni funkcji strażackiej, wciąż jest ważnym elementem historycznym miasta. Warto zwracać uwagę na takie miejsca, które namacalnie przypominają o przeszłości danej lokalizacji. Dzięki nim możemy zbliżyć się do historii i lepiej zrozumieć, jak zmieniał się świat wokół nas.
Napisz do Nas
