Dzień Flagi Rzeczypospolitej Polskiej jest świętem narodowym obchodzonym corocznie 2 maja. W tym dniu Polacy manifestują swój patriotyzm poprzez wywieszenie flagi państwowej oddając hołd tym, którzy walczyli o niepodległość, wolność i suwerenność Polski. Widoczne w Połańcu i całym kraju biało-czerwone barwy przypominają nam o bogatej historii Polski i jej narodowych wartościach. Podobne święta są obchodzone w wielu krajach. Zarówno Amerykanie, świętujący Dzień Flagi od 1777 roku, jak i Szwedzi, którzy robią to od 1916 roku, mają swoje tradycje.
Święto polskiej flagi to jedno z najmłodszych świąt państwowych. Zostało oficjalnie ustanowione przez Sejm Rzeczypospolitej Polskiej w dniu 20 lutego 2004 roku. Data 2 maja wypada pomiędzy dwoma innymi ważnymi świętami narodowymi: Międzynarodowym Dniem Pracy 1 maja oraz Świętem Narodowym Trzeciego Maja 3 maja. W tym samym dniu, 2 maja obchodzony jest także Dzień Polonii i Polaków za Granicą (od 2002 roku) jako dowód uznania dla naszych rodaków mieszkających poza granicami Polski za ich wielowiekowy dorobek i wkład w odzyskanie przez nasz kraj niepodległości.
Historyczne znaczenie Dnia Flagi Rzeczypospolitej Polskiej
Wybór daty 2 maja dla Dnia Flagi Rzeczypospolitej Polskiej ma głębokie uzasadnienie historyczne. Jednym z najważniejszych wydarzeń, które przyczyniły się do tej decyzji, było pamiętne 2 maja 1945 roku. Wówczas to 5 polskich żołnierzy z 1. Dywizji Piechoty im. Tadeusza Kościuszki, po wysokich schodach wspięło się na szczyt Kolumny Zwycięstwa w Berlinie, która wcześniej służyła hitlerowcom za punkt obserwacyjny. Na jej szczycie zawiesili biało-czerwoną flagę. Wśród nich byli: dowódca kpt. Mikołaj Troicki, kapral Antoni Jabłoński, plutonowy Kazimierz Otap, kanonier Eugeniusz Mierzejewski i kanonier Aleksander Karpowicz. Symboliczny akt stanowił wyraz polskiego udziału w zwycięstwie aliantów nad nazistowską Rzeszą oraz manifestację odzyskiwania polskiej tożsamości po 6 latach niemieckiej okupacji.
Co więcej, w okresie Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej, dzień 2 maja miał również swoje specyficzne, choć mniej chwalebne, znaczenie. Władze komunistyczne nakazywały zdejmowanie flag państwowych po obchodach 1 maja, aby zapobiec ich eksponowaniu w dniu rocznicy uchwalenia Konstytucji 3 Maja, która była niewygodna ideologicznie dla ówczesnego reżimu. Ustanowienie Dnia Flagi właśnie 2 maja można również uznać za symboliczne odzyskanie tej daty i nawiązanie do tradycji sprzed okresu komunistycznego.
Historia polskich barw narodowych jest znacznie dłuższa i sięga czasów dynastii Piastów. Wybór kolorów flagi jest bezpośrednio związany z barwami herbu Królestwa Polskiego, przedstawiającego orła białego na czerwonym tle, oraz herbu Wielkiego Księstwa Litewskiego, ukazującego białego rycerza na czerwonym koniu. W symbolice polskiej flagi biel pochodzi od bieli orła, będącego godłem Polski i bieli Pogoni – rycerza galopującego na koniu – godła Litwy. Oba godła znajdują się na czerwonych tłach tarcz herbowych. Na naszej fladze biel znalazła się u góry, ponieważ w polskiej heraldyce ważniejszy jest kolor godła niż tła. Biel i czerwień zostały oficjalnie uznane za barwy narodowe podczas powstania listopadowego w 1831 roku, kiedy to Sejm Królestwa Polskiego oficjalnie określił ich znaczenie w uchwale z 7 lutego 1831 roku. „Izba senatorska i poselska po wysłuchaniu wniosków Komisyi sejmowych, zważywszy potrzebę nadania jednostajnej oznaki, pod którą winni łączyć się wszyscy Polacy, postanowiły i stanowią: Kokardę narodową stanowić będą kolory herbu Królestwa Polskiego oraz Wielkiego Księstwa Litewskiego, to jest kolor biały z czerwonym” – czytamy w uchwale z 7 lutego 1831 r. Polskie barwy narodowe jako jedne z nielicznych w świecie mają pochodzenie heraldyczne.
Protokół flagowy i zasady eksponowania Flagi Państwowej Rzeczypospolitej Polskiej
Podstawową zasadą dotyczącą flagi państwowej Rzeczypospolitej Polskiej jest wymóg traktowania jej z należytą czcią, szacunkiem i honorem. Jest to zarówno prawo, jak i obowiązek każdego obywatela polskiego oraz wszystkich instytucji państwowych. Flaga musi być zawsze czysta, wyprasowana i niepostrzępiona, a jej barwy powinny być intensywne i wyraźne. Nigdy nie może dotknąć podłoża, podłogi, ziemi, bruku ani wody. Jeśli flaga jest eksponowana po zmroku, powinna być odpowiednio oświetlona. W przypadku wywieszenia flagi w układzie poziomym pas biały musi znajdować się na górze, a czerwony na dole. Przy układzie pionowym, pas biały powinien być umieszczony po lewej stronie z punktu widzenia obserwatora (lub bliżej masztu). Flagę należy podnosić na maszt energicznie, a opuszczać powoli, z należytą powagą. Rozmiar flagi powinien być dostosowany do wielkości budynku i masztu, przy zachowaniu proporcji 5:8. Zazwyczaj flaga powiewa na maszcie od świtu do zmierzchu, chyba że jest oświetlona w nocy.
Na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej flaga państwowa ma zawsze pierwszeństwo przed wszystkimi innymi flagami, z wyjątkiem oficjalnych wizyt głów państw obcych. Gdy flaga państwowa eksponowana jest z innymi flagami na oddzielnych masztach, wszystkie flagi powinny mieć jednakową wielkość i być umieszczone na tej samej wysokości. Flagę polską wciąga się na maszt jako pierwszą, a opuszcza jako ostatnią. W przypadku ekspozycji w rzędzie, półkolu lub okręgu z flagami innych państw, kolejność ustala się zgodnie z alfabetyczną kolejnością nazw państw w języku angielskim po fladze gospodarza (Polski). Przy parzystej liczbie flag, polska flaga często umieszczana jest po lewej stronie (z punktu widzenia obserwatora), a przy nieparzystej – w środku.
Flaga państwowa z godłem Rzeczypospolitej Polskiej jest zasadniczo zarezerwowana do użytku oficjalnego za granicą, na statkach handlowych, lotniskach cywilnych oraz przez oficjalnych przedstawicieli. Obywatelom zaleca się używanie zwykłej flagi biało-czerwonej. Na fladze nie wolno umieszczać żadnych napisów ani rysunków. Flaga nie powinna być używana do nakrywania stołów, pomników ani do odsłaniania tablic pamiątkowych. W takich przypadkach zaleca się użycie biało-czerwonej wstęgi. Nie należy jej również wykorzystywać jako opakowanie lub do celów komercyjnych. Nie oddaje się honorów żadnej osobie poprzez pochylenie flagi.
Zużytą lub zniszczoną flagę należy zlikwidować z należytym szacunkiem, najlepiej poprzez spalenie w sposób niepubliczny lub przez rozdzielenie barw. Nie należy jej wyrzucać do śmieci ani pozostawiać na ziemi.
Wywieśmy Flagę 2 maja!
Obchody Dnia Flagi Rzeczypospolitej Polskiej mają na celu przede wszystkim wyrażenie szacunku i przywiązania do biało-czerwonej flagi narodowej, która od stuleci jest symbolem polskości, wolności i niezłomności ducha narodu. Święto służy również propagowaniu wiedzy o polskiej tożsamości narodowej i symbolach państwowych. Stanowi okazję do refleksji nad polską historią oraz do zamanifestowania narodowej jedności i patriotyzmu. Dzień Flagi przypomina o wartościach, które symbolizuje flaga tj. czystość, prawość, odwaga i męstwo. Wywieszając flagę 2 maja, dajemy wyraz miłości do Ojczyzny, szacunku dla tradycji i historii oraz solidarności z innymi obywatelami. Pamiętajmy o okazywaniu jej należnego szacunku.
Zachęcamy mieszkańców miasta i gminy Połaniec oraz wszystkich czytelników do wywieszenia flagi narodowej, uczestnictwa w uroczystościach oraz refleksji nad wartościami, jakie symbolizują biało-czerwone barwy. Wspólnie oddajmy hołd barwom narodowym i świętujmy własną niezależność oraz wolność, którą mamy zaszczyt dziedziczyć po poprzednich pokoleniach. Niech biało-czerwona powiewa w każdym zakątku naszej gminy i niech przypomina o tym, jak ważnym jest dla nas symbolem. Świętujmy razem!
Dziękujemy, że przeczytałaś/eś nasz artykuł. Twój czas spędzony na Portalu jest dla nas najlepszym podziękowaniem za naszą pracę. Jeśli chcesz być na bieżąco z informacjami, zapraszamy do naszego serwisu ponownie! Jeżeli podobał Ci się artykuł podziel się z innymi udostępniając go w mediach społecznościowych.
